பாலக்காட்டு ஹாஸ்யங்கள்

எஸ் வீ சேகரின் டிராமாவில் ஒரு வரி வரும். எல்லா கிராமத்துலேயும் சின்னத்தம்பி மாதிரி ஒரு அப்பாவி இருப்பான்னு. அது எவ்வளவு உண்மை! கோவிந்தராஜபுரத்திலும் அப்படி ஒரு அப்பாவி இருந்தார். எல்லோருக்கும் ஓடிப்போய் உதவுபவர். மந்தக்கரை கணபதியான் கோவிலைப்பூட்டிய ஐயு அண்ணா இந்த அப்பாவியிடம், "ஓடிப்போய் கல்பாத்தி முக்கு கடையில் வெற்றிலை வாங்கிண்டு வா” என்றுச்சொல்லி 10 ரூபாய் சில்லறை கொடுத்து இருக்கார். போகிற போக்கில், ”வேகம் வரணம் கேட்டியா?”என்றும் வலியுறுத்தியிருந்தார். நம்ம சின்னத்தம்பி அடுத்த இரண்டாம் நிமிடம் ஆட்டோவில் வந்து இறங்கி இருக்கிறார். ஐயு அண்ணாவிடம் ஐந்து ரூபாய்த்தாளை கொடுத்தார். புரியாமல் விழித்த ஐயு அண்ணா, ”என்னடா, வெற்றிலை எங்கே?” என்று கேட்க, நம்ம சின்னத்தம்பி ரொம்ப கூலாக, ”கல்பாத்தி முக்கு கடையில கேட்டாச்சு, வெற்றிலை இல்லையாம்” என்று சொன்னார். அதிர்ந்த ஐயு அண்ணா, ”பின்ன என்னடா ஆட்டோவில வந்தாய்?” என்று  கோபத்துடன் கேட்க, சி.த, ”நீங்கள் தானே வேகம் வரச் சொன்னேள்? ” என்றாராம்!!!

இவரல்லவோ வாழும் சுப்பண்டி!! பேஷ் பேஷ் பிரமாதம்!

கோபாலண்ணா வீட்டுக்கு போயிருந்தப்போ அவர் வீட்டில் இல்லாத நேரம், நான் குக்கர் வைக்க வேண்டிய சூழல். என்னவர் கோபாலண்ணா வீட்டில் சுமார் ஒரு வருடம் தங்கி இருந்தார். அதனால், ஃபோன் பண்ணுவதற்கு முன்னாடி, இவருக்கு ஒரு வேளை தெரிந்து இருக்குமோ என்று இவரிடம் கேட்டேன். ”குக்கர் வெயிட் எங்கே வைப்பான்னு உங்களுக்கு தெரியுமான்னா” என்றேன். உடனே இவர் சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு,” எங்க தங்கம் பாட்டி சொல்றாப்லன்னா ” இருக்கு என்றார்.” என்ன சொல்லுவா தங்கம் பாட்டி?” என்றேன். ”பிச்சைக்கு வந்த பிராமணரே, பெருங்காயச் சொப்பைக் கண்டீரா”ன்னு கேக்கற மாதிரி இருக்குன்னார். பாட்டியோட ஜோக்ஸ் டைமிங்கோஸம் ரொம்ப ஃபேமஸ்! என்ன ஒரு டைமிங் பார்த்தேளோ? அந்த ஆளே பிச்சை எடுக்க வந்திருக்கான். அவன் கிட்டக்க போய் ”பெருங்காயச்சொப்பு எங்கே”ன்னு சம்பந்தா சம்பந்தமில்லாம கேட்டு இருக்கேனாம்! இந்த பேச்சு வழக்கெல்லாம் அழிந்து போய்விடுமோ?

கோவிந்தராஜபுரத்தில் ரமணி ராஜான்னு சகோதரர்கள் இருந்தாகள். ஒர் சாமவேத பண்டிதர் திண்ணையில் அமர்ந்திருக்க, இவர்கள் மரியாதை நிமித்தம் அவரை நெருங்கி, குசலம் விசாரித்திருக்கிறார்கள். அவர்கள் பேசியவை கீழ்க்கண்டவாறு:

மாமா:                         “ஆரது? ரமணியா? என்ன பண்றாய்?”
ரமணி அண்ணா:   ”மாமா,  நான் பேங்கல இருக்கேன்”
மாமா:                         “ நீ என்னவாக்கும் படிச்சாய்’
ரமணி அண்ணா:   ”நான் பீகாம் படிச்சேன் மாமா”
மாமா:                          ”ராஜா, நீ என்னவாக்கும் பண்றாய்’
ராஜா அண்ணா:     “நான் கோயம்புத்தூர்ல வேலையா இருக்கேன் மாமா”
மாமா:                           ”நீ என்னவாக்கும் படிச்சாய்?”
ராஜா அண்ணா:     “மாமா, நான் எம் காம் படிச்சேன்”
மாமா:                           ”ஓஹோ, அப்போ நீ பீ காம் படிக்கலையோ”

 கூடியிருந்த அனைவரும் சிரிப்பலையில் மூழ்கினார்களாம்.

ராமைய்யர் என்ற மிகப்பிரபலமான சமயற்காரர், இவருடைய நெருங்கிய நண்பர் ரகுவிடம் சமயல் கலை பற்றி பேசிண்டு இருந்தாராம். பேச்சு வாக்கில், ”டே ரகு, ஒரு கிலோ உளுத்தம் பருப்புல எத்தரை ஜாங்கிரி வரும் தெரியுமோடா நோக்கு?” என்று கேட்டிருக்கிறார். ரகு, ”தெரியாதே மாமா” என்று விழிக்க, மாமா, ”என்னடா நீயெல்லாம் பீகாம் படிச்சாய்?” என்று போட்டாராம் ஒரு போடு.. சுற்றி இருந்தவர்கள் எல்லாம் ஒரே கல கல!

திருட்டு தம் அடிக்கும் ரசிகப்பெருமக்களுக்கு ஒரு ஸ்பெஷல் ஜோக்கு! இவர்கள் நண்பன் ஒருவனுக்கு புதிதாக தம்மடிக்கும் பழக்கம் ஏற்பட்டுத்தாம். கல்பாத்தி முனியப்பன் கடையில் போய் சிகரெட்டு கேட்டிருக்கிறான். அந்த கடைக்காரர் இவன் கையில் சிகரெட்டை வைக்கவும் , நண்பனின் அப்பா வருவதற்கும் சரியாக இருந்ததாம். உடனே நண்பன் சமாளிக்கும் நோக்கோடு போட்டானே ஒரு போடு." என்னவாக்கும் சந்தனத்திரி(ஊதுபத்தி) கேட்டா சிகரெட்டை குடுக்கறாய்? "