நானும் பாலாமணித்துவமும் - தொடர் பதிவு

இந்த மாதிரி தொடர்பதிவு போட,முதன்முறையாய் என்னை(

எல்லாம் மதிச்சு ) அழைத்த புதுகைத்தென்றலுக்கு நன்றிகள் பல

ஓக்கே ஸ்டார்ட்- ஜ்வா..........ன்

நான் பதின்ம வயதில் மிக அதிகமாக செய்தது- என் அம்மாவிடம் அடி வாங்கியது தான். எப்போவும் அம்மா மார்க் வாங்காததற்குத்தான் என்னை அடிப்பார். அடிக்கடி, உன்னை விட சின்னவ தானே? அவ படிக்கலை? நீ மட்டும் ஏண்டீ இப்படி இருக்கேன்னு கேட்டுண்டே அடிப்பார். அந்த ’அவ’ வேறு யாரும் அல்ல என் ஜென்ம விரோதி என் அருமைத்தங்கை. அது மட்டும் அப்படி படிக்கும். எப்போதும் ஃப்ரஸ்ட் ராங்க் வாங்கிடும். 1988ல் வந்த சுஹாசினி எடுத்த 'பெண்' என்ற சீரியலில் ரேவதி-ஸ்ரீவித்யா நடித்த ஒரு காட்சி என்னால் மறக்க முடியாதது. அதிலும் பாவம் ரேவதிக்கு என்னை மாதிரி ஒரு பாடாவதி அக்கா, அதுவும் என் தங்கை மாதிரி டக்கர் படிப்ஸ் கேண்டிடேட். சொல்லிவைத்தார்போல எங்கம்மாவின் டயலாக் ஸ்ரீவித்யா சொல்ல, (அவ படிக்கல?, நீ மட்டும் ஏன் இப்படி இருக்கே?) நெற்றிப்பொட்டில் அடித்தாற்போல ரேவதியின் பதில் - ”அம்மா, அவளால முடியும், என்னால முடியாது”. எவ்வளவு எளிமையான உண்மையான பதில்? ஆஹா, இனி நாம பொழைச்சுக்கலாம், அம்மா கேக்கும்போது இதே பதிலைச்சொல்லி சமாளிச்சுடலாம்ன்னு மைண்டு மில்க் குடிச்சேன். (அதான் மனப்பால்.) அதற்கான சந்தர்ப்பமும் மிக விரைவிலேயே அமைந்தது. அம்மா அதே கேள்வி கேட்க, நானும் ரெடியாக வைத்திருந்த ஆன்ஸரை சுஹாசினி புண்ணியத்தில் எடுத்து விட அம்மா பளார் என்று விட்டார் ஒரு அறை. எதித்து பேசுறயா எதித்து? என்று வெளுத்து வாங்கி விட்டார். சே, இவ்ளோ ப்ரிப்பேர் பண்ணியும் 'வட போச்சே' ன்னு ரொம்ப வருந்தினேன்.

இன்னொண்ணு மறக்க முடியாத விஷயம்-அம்மாவிடம் 12வது வரை அடி வாங்கி இருக்கிறேன். வழக்கமாக அடி வாங்கும் போது அது ஏன்னு தெரீல, ஏதாவது ஒரு ரூம்ல ரெண்டு சுவர் சந்திக்கற ஓரமா போயிண்டே இருப்பேன் அம்மா அந்தக்கால சினிமா வில்லன் மாதிரி அடிச்சுண்டே வருவாங்க. அடிச்சு முடிச்சுட்டு கைவலிச்சு அம்மா தோல்வியடைஞ்சு போனதுக்கப்புறமா கன்னத்தையோ கையையோ தேய்ச்சுண்டே 10 நிமிஷம் டைம்பாஸ் பண்ணிண்டு இருப்பேன்,(நல்லா இருக்கே, உடனே எல்லாம் படிக்க முடியுமா என்ன?) அதுக்கும் ஒரு ஸ்பெஷல் அடி கிடைக்கும். கொஞ்சம் கூட ஃபீல் பண்ணவே மாட்டேனே. எருமை மாட்டு மேல மழை பேஞ்ச மாதிரி ’ஞ’ன்னு ஒரு எக்ஸ்ப்ரஷன் குடுப்பேன். அம்மா வெறுத்துடுவாங்க. உன்னை அடிச்சு கைதாண்டி வலிக்கறதும்பாங்க.



அடுத்தது கூந்தல் சண்டை.எனக்கு நீளமான அடர்த்தியான முடி இருந்தது.(யார் நம்பப்போறா?) அப்போ புதுசா மார்க்கெட்டு ல சன்சில்க், வெல்வெட் ஷாம்பூ எல்லாம் வந்திருந்தது. அந்த விளம்பரம் எல்லாம் பார்த்து எனக்கும் என் தங்கைக்கும் ரொம்ப ஆசையா இருக்கும். ஆனா அவ்வா விடவே மாட்டாங்க. சீக்காப்பொடி அரப்பு தான் போட்டுக்கணும்ன்னு சொல்லி வற்புறுத்துவாங்க. தலையில் சைடு க்ளிப் வெச்சுக்கணும்னு எனக்கு ஆசை, ஆனா முடி சிக்காகும் அதெல்லாம் கூடாதும்மாங்க. இது போக நேர் வகிடு எடுத்துக்க, முடி கொஞ்சம் ஸ்டைலா தூக்கி பின் பண்ண எல்லாம் அவ்வா தடா தான். இதுனாலேயே அவ்வா ஒரு சர்வாதிகாரியா தெரிஞ்சாங்க. இதுக்கெல்லாம் சேர்த்துவெச்சு பழி வாங்க ஒரே ஒரு வழி தான் இருந்தது. அது படிக்காம பாலாமணித்தனம் பண்றது.



எனக்கும் படிப்புக்கும் ஏழாம் பொருத்தம்ன்னு முன்னாடியே சொல்லி இருக்கேனே. அதுனால படின்னு சொன்ன உடனே பாலாமணி மாதிரி வேற வேலைக்கு போயிடுவேன். பேனா ரிப்பேர் பண்றது, நோட்டுக்கு அட்டை மாத்தி போடுறது, பென்ஸில் சீவுறது, (படிக்காமலேயே)கிழிந்த புஸ்தகத்தை செல்லோ போட்டு ஒட்டுறது(செல்லோ போட்டா இன்னும் நிறைய நேரம் விரயம் பண்ணலாமே, கத்தரிக்கோல் எடுத்து - வெச்சு, மத்த காயிதங்களை வெட்டி குப்பை போட்டு, அடி வாங்கி இத்யாதி வேலைகளால இன்னும் நேரம் போகுமே) இன்க் பேனா எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். ரிப்பேர் பண்ண நிறைய ஸ்கோப் இருக்கும்.

நிப், நாக்கு, பேனா கழுத்து, உடம்பு இதையெல்லாம் கழட்டி, சர்வீஸ் பண்ணி இன்க் ஊத்தறது, அதுக்கு பேனாவைக்கவிழ்த்தி, கழுத்தைத்திருகி இங்கை நாக்கு வழியாக மீண்டும் இங்க்ஜாடியில் ஊற்றும்போது கிடைக்கும் சந்தோஷம் இருக்கே.. அடாடா.. சொல்லி மாளாது..
 
 பால் பாயிண்டு அவ்ளொ ஸ்கோப்  இருக்காது. இருந்தாலும் அந்த பால் ரோலரை எடுத்துட்டு (சும்மாங்காச்சுக்கு) வெளிப்புறத்திலிருந்து உள்புறம் ஊதறது, இங்க் மெதுவா இந்த கடைசிக்கு வந்த உடனே அவசரமா இந்த பால் ரோலரை பொருத்தி எழுதறதான்னு பாக்கறது. இப்படி ரொம்ப உருப்படியா நேரம் கடத்தி இருக்கேன்.

சதா சர்வ காலமும் சினிமாப்பாட்டு கேக்கறது, முடிஞ்சா பாடுறது இதான் வேலையா இருப்பேன். காலையில எழுப்பி படின்னு சொல்வாங்க. நான் என்னிக்கு எழுந்திருக்கேன். அப்படியே எழுந்தாலும், ஒரு 5 நிமிஷம் படிச்சுட்டு, நேரா கிச்சனுக்கு போய், அம்மா தண்ணி வருதான்னு பார்க்கட்டுமா?ன்னு கேப்பேன். ஓட ஓட விரட்டுவாங்க. நான் படிச்சாத்தானே? மறுபடியும் ஒரு பத்து நிமிஷம் படிச்சுட்டு, மீண்டும் கிச்சன், ”அம்மா 2 சாப்டர்(!!!!) படிச்சுட்டேன், கேள்வி கேக்கறீங்களா”ம்பேன். (எனக்கு தான் தெரியுமே, அம்மாவுக்கு அது பிஸி டைம் நான் எஸ்கேப்புன்னு) ”அம்மா செகண்ட் காப்பிம்மா”ன்னு செண்டிமெண்டா மடக்கி, பேச்சை திசைதிருப்பி குடத்தை எடுத்துண்டு தண்ணி பிடிக்க போயிடுவோம்ல?

தென்றல் அக்கா பதிவு படிச்சப்போ எனக்கும் நினைவு வந்த்து வயசுப்பெண்கள், ரோட்ல குனிஞ்சுண்டே போகணும்ங்கற கான்செப்டு. என் தோழி ஆனந்தி அப்படித்தான் நடப்பா. எதிர்ல அரசு ஆண்கள் பள்ளி. எல்லாம் குரங்குபசங்கள். கன்னாபின்னான்னு பாடும், பேசும். அதுனால ஆனந்தி எப்போவும் குனிஞ்ச தலை நிமிராம வருவா போவா. அம்மா இதை கவனிச்சுட்டு, அப்படி எல்லாம் நீயும் இருக்கவேண்டாம். பாரதி சொன்னாப்ல நிமிர்ந்த நன்னடையும் நேர் கொண்ட பார்வையும் திமிர்ந்த காலிமண்டைச்செருக்கும்..ச்சே, சாரி ஞானச்செருக்கும் ஞாபகத்துல வெச்சுக்கோன்னு சொல்லிட்டாங்க. அதுல இருந்து நான் குனியரதே இல்லை. வின்னர் வடிவேலு தான் நம்பள்க்கீ குரு.



ஒரு வழியா முட்டி மோதி அருள் சார் கிட்டே டியூஷன் வெச்சுண்டு 9வது பாஸ் பண்ணிட்டேன். பத்தாவது ஒரே காமெடி. நான் படிச்ச ஸ்கூல்ல கால்நடையெல்லாம் ஃப்ரீ நடை போடும். ஆடு, மாடு,எருமை,கோழி, நாய், பூனை, பன்றி எல்லாம் வரும் போகும், யாரும் கண்டுக்க மாட்டாங்க. ஒரு வாட்டி சயின்ஸ் டீச்சர் ரொம்ப சுவாரஸ்யமா க்ளாஸ் எடுத்துண்டு இருந்தப்போ ஒரு பொண்ணு ‘மெய் மறந்து’ லயிச்சு பாடம் கேட்டுண்டு இருந்தா. ஒரு ஆடு எதிர்புறமா வந்து நின்னு இந்தப்பொண்ணு தலையில் வெச்சிருந்த பூவை தின்னுடுத்து. எல்லா பெண்களும் கொல்லுன்னு ஒரே சிரிப்பு.



வெட்டித்தனமா எப்படி பொழுது போக்கறதுன்னு ஒரு புஸ்தகம் எழுதற அளவுக்கு நான் தேறி இருந்த கால கட்டத்துல தான் என் குல தெய்வம் எஸ்.பீ.பி பாடிய மண்ணில் இந்த காதலன்றி பாட்டு வந்தது. ஆஹாஹா... அந்த பாட்டு மேல அப்படி ஒரு இஷ்டம் எனக்கு. ஒரு வாட்டி வழக்கம்போல மிஸ் வராத ஒரு க்ளாஸ்ல உக்காண்டு தோழிகளுக்கு என் சங்கீத வித்வத்தை காட்ட முற்பட்டப்போ, கண்ணை மூடிண்டு ரொம்ப கான்ஃபிடண்டா நான் அந்தப்பாட்டை பாடி முடிக்க ஒரே கைத்தட்டு. கண் தெறந்து பார்த்தா, சீனியர் பெண்கள் எல்லாம் வந்து உக்காந்திருந்தாங்க. அவங்க மிஸ்ஸூம் வரலையாமே?

சயின்ஸ்ன்னாலே எனக்கு அலர்ஜி. தாயம்மா மிஸ்ன்னா ரொம்ப பயமும் கூட. அவங்க பயங்கர ஸ்ட்ரிக்ட். ஒழுங்கா க்ளாஸ் எடுத்து டெஸ்டெல்லாம் வைப்பாங்க. அவங்களுக்கு ரொம்ப ’பவர்ஃபுல்’ கண்ணாடி இருக்கும். இந்த லஷ்மின்னு என் ஃப்ரெண்டுக்கு அப்படி ஒரு கொழுப்பு. ஏதோ ஒரு பரீட்சைக்கு அவ சொல்றா, ”இன்னிக்கி நமக்கு தாயம்மா மிஸ் தான் சூப்பர்விஷன், தாயம்மா மிஸ்ஸூக்கு சூப்ப்ப்ப்ப்...பர் -விஷன் தெரியுமோல்யோ”ன்னு. துஷ்ட ராட்சசி. இப்படி எல்லாம் குரு நிந்தனை பண்ணிப்டு, அந்த பிரஹஸ்பதி சயின்ஸ் குரூப் எடுத்துண்டு என்ஜினீயர் ஆயிடுத்து. எங்கே இருக்கோ என்னமோ. ரொம்ப தேடிண்டு இருக்கேன். அந்த ராட்சசி மட்டும் கிடைச்சா, நான் அவள் கிட்ட டிஸ்க்கஸ் பண்ணி இன்னொறு கொசுவத்தி போஸ்ட் போடுவேன்.

இன்னும் என்னோட டீனேஜ் கொசுவத்தி இங்கே காண்க.
 

ஜிகர்தண்டா கார்த்திக்

மஹேஷ்வரன்

சேட்டைக்காரன்

தக்குடுபாண்டி