பிக் சேவிங்ஸ் டே

லாங் வீக்கெண்டா போன வாரம்? செம்ம போர். ஒரு பெரீய்ய்ய்ய துணிக்கடைக்கு போய் சுத்திப் பார்த்துண்டு இருந்தேன். எதாவது கோணங்கித்தனம் பண்ணாட்டா தூக்கமே வராதே!

முதல்ல ப்ரிண்டட் லெக்கிங்ஸ்...ஆஹா இதே தான் அம்மு வைச்சுண்ட்ருக்கா.

மைண்ட் வாய்ஸ் : ஸோ? நீயும் வாங்கணுமா? எதுக்கு?

இல்லே, அவ தான் வாங்கசொன்னா.

மைண்ட் வாய்ஸ்: ஆஹ்ஹாங்

அதை மதிக்காம அந்த வெள்ளை ப்ரிண்டட் லெக்கிங்ஸை எடுத்து தோள்ள போட்டுண்டேன்

அப்புறம் அந்த காட்டன் ஸ்கர்ட்...

மைண்ட் வாய்ஸ்: உன்கிட்ட தான் ரெண்டு ஸ்கர்ட் இருக்கே? அதெல்லாம் எங்கே?

ஆமால்ல? காணோம்.. ஷெல்ஃப்ல இருக்கும். ஒழிச்சா கண்டிப்பா கிடைக்கும்.

மைண்ட் வாய்ஸ்: அப்போ இன்னைக்கு வீட்டுக்கு போய் ஷெல்ஃபை சுத்தப்படுத்து. இதை கீழே வை.

ஆஹ்ஹான்.. அதெல்லாம் முடியாது. இந்த லெமென் யெல்லோ கிடைக்கவே கிடைக்காது

அடுத்த க்ஷணம், அந்த லெமன் யெல்லோ ஸ்கர்ட் என் தோளில் மாலையாக தொங்கியது

ஆஹ்ஹா.. இந்த மாதிரி பேட்சு வொர்க் பண்ணினாப்புல என்கிட்ட ஒரு சல்வார் இல்லை.

மைண்ட் வாய்ஸ்: எடுத்துக்கப்போறே இல்லியா?

ஸைஸ் தெரியலை. ட்ரயல் பார்ப்பேன், சரியார்ந்தா கண்டிப்பா வாங்குவேன். 799/-.. டேக்கவே ப்ரைஸ்.. கிடைக்கவே கிடைக்காது

ஆஹா.. ரேயான் நைட் ஃப்ராக்..

மைண்ட் வாய்ஸ்: முண்டம், இதெல்லாம் போட்டுனா உன் உடம்புக்கு எரியும்

பரால்ல.. எனக்கு பிடிச்சிருக்கு. சூப்பர் ப்ளாக் ப்ரிண்ட். கிடைக்கவே கிடைக்காது

ஆஹ்ஹா ஆஹ்ஹா.. ரெண்டு ஷார்ட் குர்தா 500 ரூபாயா.. எப்பிடி கட்டுப்படி ஆகறது? என்னுடைய வெள்ளை குர்த்தா மஞ்சளாகி பத்து பைஞ்சு மாசமாச்சு. இதை வாங்கியே தீருவேன். அந்த கனகாம்பரக்கலரும் வெள்ளையும் என்னுது. எனக்கே எனக்கு.. ஆமா சைஸ்? எதுக்கும் ரெண்டு சைஸ் எடுத்துக்கறேன். போட்டுப்பார்த்துட்டு வாங்கலாமே?

இப்படியா ஒவ்வொண்ணா எடுத்துண்டே வந்தேன். மொத்தம் 13 உருப்படி ஆயிடுத்து. என்னமோ காவடி எடுக்கறாப்புல தோள் பூரா துணி மாலை. சேல்ஸ் கேள் வினோதமாய் என்னை பார்த்தா. கடையில் ஷாப்பிங் பண்ணீண்டு இருந்த சில கஸ்டமர்ஸ் இவ ஏதோ வண்ணாத்தி போல்ருக்குன்னு நினைச்சிருக்கலாம்.

டூ யூ வாண்ட் எ bag மேம் என்று கேட்ட சேல்ஸ் கேளை மதிக்காமல் ட்ரயல் ரூமை நோக்கி றெக்கையை கட்டிண்டு பறந்தேன்.

”எப்படியும் ஐயாயிரம் ரூபாய் எள்! துணி வாங்காதே.. சொன்னாக்கேளு, வேண்டாம். சமர்த்தோல்லியோ.. பீரோல வைக்கவே இடமில்லை”

இந்த மைண்ட்வாய்ஸை ஒழிச்சுக்கட்ட என்ன தான் வழின்னே தெரியலையே?

பெண்கள் ட்ரயல் ரூம் வாசல்லே ஒரு 56 லேடீஸ் கையில் பைஞ்சு உருப்படிகளை வைச்சுண்டு தேவுடு காத்துண்டு இருந்தாங்க. விசேஷம். மணி இரவு 8:45. இந்த கூட்டம் ட்ரயல் பார்த்து வெளில வர எப்படியும் மூணு நாளாகும்.

ஏமாற்றத்தின் உச்சகட்டத்தில் அழுதுண்டே மாலை `சாத்தினாள்`ன்னு பாடிண்டே தோளின் மாலைகளை எடுத்து அங்கிருந்த ஏதோ ஒரு ஹாங்கரில் போட்டேன்.

அந்த (போட்டுக்கவே போட்டுக்காத) பலாசோ பேண்ட், லெமன் யெல்லோ, கனகாம்பரம், வெள்ளை, கருப்பு இத்யாதியை களைஞ்சுட்டேன். அப்பறம் இன்னும் மூணு நாலு அத்தியாவசிய ஐட்டங்களை மட்டும் ஷ்யூரா ஷ்யூரான்னு என்னையே நான் கேட்டுண்டு மைண்ட் வாய்ஸ் கதறக் கதற எடுத்துண்டு பில்லிங்கை நோக்கி நடந்தேன்.

திருப்பதி தேவஸ்தானத்துல ஸ்வாமியை பார்க்க நிலைப்படி கிட்டக்க ரெண்டு மூணு க்யூவை ஒண்ணா விடுவாங்களே, அப்படி ஒரு கூட்டம் அலைமோதுது. அப்போத்தான் புரிஞ்சுண்டேன், அது தான் பில்லிங்காமா. மணி ஒன்பது. சத்தியமா கடையெல்லாம் சாத்த மிடியாது. எனக்கோ நடந்து நடந்து ஓய்ஞ்சு போச்சு. இனி நம்மாலாகாது சாமி! இன்னைக்கு லீவு. அது தான் காட்டுக்கூட்டம். பேசாம நாளைக்கி வந்து வாங்கிக்கலாம்ன்னு எல்லாத்தையும் வைச்சுட்டு ஓடியாந்துட்டேன்.

நாளைக்கா? அது எந்நாளைக்கோ, தெரியாது.. ஏதோ அல்ப்ப சந்தோஷம்.

கடையை விட்டு வெளீல வரும்போது யதேச்சையா என் கண்ல பட்ட வாசகம் : பிக் சேவிங்ஸ் டே

😉😉😉😉

மை மைண்ட் வாய்ஸ் இஸ் வெறி வெறி ஹேப்பி மச்சி!

🤩🤩🤩🤩🤩